عسلویه را همه با گاز و صنعت و اشتغال می شناسند.

اینکه هر کس می آید و از این سفره پهن شده در بیابانی برهوت تنعم می نماید.

اینکه تمدنی صنعتی و پیشرفتی شگرف در طی سالهای اندکی با صرف میلیاردها دلار بوجود آمده است.

ولی کمتر به این موضوع پرداخته شده که در عسلویه گازی اولین پارک ملی دریایی ایران ثبت شده وجود دارد.

کمتر از دریایی زیبا و پاک آن و لاکپشتهای منحصر بفردش و اندک جبیرهای ایرانی به جا مانده و سواحل مرجانی زیبا و مغذی در حال نابودی گفته شده است.

مگر اینکه بخواهند آنها را تقابل صنعت بگذارند و زحمات صنعتگران را به باد انتقاد بگیرند.

اما ما ساکنان بخش عسلویه صبیعت زیبایمان را با صنعت پیشرفته ملی می خواهیم. ما نایبند زیبا و سواحل بی نظیر خلیج فارس را با کارگران و مهندسانی زحمتکش می خواهیم که خستگی خود را با طبیعت رها نمایند.

ما طبیعتی بی هیچ لکه نفتی و بی هیچ تخریب غیر ضروری و سواحلی بدور از زباله های پلاستیکی می خواهیم.

در اینجا نیز جا دارد از زحمات مسئولان محیط زیست شهرستان کنگان و محیط بانان کوشا و خستگی ناپذیر و مهربان پارک ملی دریایی نایبند تشکر و سپاسگذاری نماییم.

آنانی که با همه انتقادات و زحمات وظیفه خود را شبانه روزی به انجام می رسانند.

امید است که در جلسه فردای رئیس سازمان محیط زیست و همکارانش از این افراد تقدیر و تشکر شایسته ای به عمل آید.