در این افتتاح هیچ یک از جوانان و فارغ التحصیلان عسلویه نقشی ندارند...
خجالت هم خوب چیزیه ..
بابا بذارید کتابخانه را خودمون مدیریت کنیم...
اگه افتاقی افتاد اونوقت برای جاهای دیگه اشتغالزایی کنید...
این امر رو استقبال جوانان به کتابخانه هم تاثیر داره بخدا
تعویق بازنشستگی موسی سوری تا پایان طرح های 35 ماهه فازهای جدید پارس جنوبی
آقای سوری نگاهی ویژه به نیروهای بومی بخصوص بخش عسلویه دارند و ما از نزدیک شاهد تاکیدات ایشان به این امر هستیم...
این پست را از بابت قدردانی و حق شناسی خدمات جناب اقای سوری نوشتیم نه اینکه دیگران فکر کنند خبریه.
ایشان پر تحرک و پرانرژی کارهای بسیار بزرگی در پارس جنوبی به انجام رسانده است.
در کنکور سراسری از دیگر دانش آموزان و رقبای جای جای ایران عقب نیستند. دانش آموزانی که در بین آنها مخترع با افکار باز و فعالانی برای پیشرفت این منطقه به وفور پیدا می شود. حتی در مدارس مناطق دیگر کشور هم از آن دسته از دانش آموزانی هستند که مقام های برتر درسی مدرسه خود را کسب کردند. در استان هرمزگان که در مجاورت ما قرار دارد بچه های ما در مدارس دولتی و غیر دولتی از بچه های موفق و کار آمد هستند.
این دانش آموزان که در مجاورت بزرگتیرن میدان گاز جهان به سر می برند هیچ موقع از این نعمت همسایگی با این میدان خدادای بهره نگرفتند. یادم می آید سال 84 جشنواره ای برای دانش آموزان ممتاز بخش برگزار شد و به هریک از دانش آموزان یک تخت پتو دادند ! در آن زمان توجهی گرچه در حد اپسیلون می شد و در میان مردم خبرهای خوبی نقل می شد. والدین بچه ها امیدوارانه می گفتند که مجاورت با پر درآمد ترین منطقه اقتصادی کشور برای دانش آموزان خوش یمن است. حتی کسانی هستند که خاطره ی سال های نخست فعالیت منطقه ویژه را با خوشی یاد می کنند. این مردمی که در میان آلودگی منطقه ی عسلویه زندگی می کنند.
پنج سال اخیر اما در بخش عسلویه مواردی دیده شد که هیج کس از ما دوست ندارد اتفاق بیفتد. فرق نمی کند برای دانش آموزی از اینجا یا کسی که در طبس زدگی می کند یا آن یکی که در اردبیل است. مواردی که فکر کردن به آنها تاسف به همراه دارد.
در بعضی اتفاقات ، فاجعه آنقدر عمیق است که شاید نتوانیم آنچنان که باید و شاید شرح دهیم!! در یکی از آنها پدری که سالها مدیر مدرسه دبیرستان بود بعد از برکنار شدنش و جایگزینی یکی دیگر در این منصب پسر خودش را به مدرسه دیگری فرستاد. نه دعوای شخصی با مدیر آنجا داشت و نه پدر کشتگی! فقط به این باور رسیده بود که دیگر پسرش در آن دبیرستان نمی تواند به جایی برسد. هرچقدر که خودش بخواهد.
در ایام مدرسه یادم می آید بهترین نمره را در درس رایانه کسب می کردم. برای المپیاد رایانه ثبت نام کردم اما در آن مدرسه کسی المپیاد را دنبال نکرد و بعدها فهمیدم که مدتهاست از تاریخ المپیاد گذشته است!!!
و ده ها موردی از این قبیل که شاید برای تک تک افراد جامعه ی ما اتفاق افتاده و روزانه با آنها برخورد می کنیم..
صدها دانش آموز روزانه به مدارسی از این قبیل می روند و درس می خوانند. تصورش را بکنید در این گونه مدارس چطور می توان پنج سال بعد دانشجویی قوی و کار آمد داشت. چطور می توان به فکر افراد جامعه ی فردا بود!؟ چطور خوراک انسانی شرکتهای عظیم اینجا با تربیت فلان مدرسه پیشرفت داشته باشد. چطور می توان آینده ای برای اینجا ترسیم کرد وقتی رشته های ریاضی در مدارس اینجا تدریس نشود. چطور می توان به این دانش آموزان امیدوار بود وقتی معلم اول ابتدایی آنقدر با دانش آموز فاصله سنی داشته باشد و نخواهد به مشکل بر بخورد!
به نظر من این موارد تلاش والدین و مسئولین و تک تک ما افراد جامعه را می طلبد.
در این موقع که ما در بزرگترین قطب اقتصادی ایران هستیم نباید دانش آموزی محروم داشته باشیم.
پس در طرح رفع محرومیت از دانش آموزان اینجا با ما باشید.
این طرح که با مشارکت دوستان و جمعی از دانش آموزان است. قرار است بخشی از مشکلات دانش آموز اینجا را بازگو کند. به مواردی اشاره کند که نیاز مبرم به حل آن دارد. می خواهیم مشکلات دانش آموزان اینجا را بنویسیم و با جمع آوری 1000 امضا از اینترنت ، به این گونه مشکلات که سد راه دانش آموزان است اعتراض نماییم و به کسانی که به این قشر از جامعه اهمیت می دهند نشان دهیم و بگوییم که این مسائل نیاز به رفع دارند. به کسانی که به آنها ربط دارد گوشزد کنیم که دانش آموز نیاز به حمایت همه جانبه دارد.
شما هم حمایت کنید.
این طرح در پنج مرحله است.
در مرحله اول :
این مطلب به مدت یک هفته در این بخش از وبلاگ می ماند و از شما دنبال کنندگان عزیز وبلاگ می خواهیم که هر نظر و ایده ای که بتواند خواسته های ما را به تعداد بیشتری از مردم برساند بنویسید. بگویید چطور می توان به دانش آموزان کمک کرد و اعتراض خود را به مسئولین نشان داد؟!
در این مرحله ایمیلی برای فرستادن ایده ها و نظرات اختصاص می یابد و همچنین شماره همراهی برای فرستادن اس ام اس از دوستان گذاشته می شود. برای ارتباط بیشتر هم صفحه ی این طرح در فیسبوک افتتاح می شود. از شبکه های اجتماعی دیگر هم استفاده خواهیم کرد. از وی ویو گرفته تا فرندفا و... . تا بتوانید نظرات خودتان را به ما برسانید.
از ایمیل هم استفاده خواهیم کرد اخبار طرح را هم از طریق ایمیل به شما خواهیم فرستاد. برای این بخش هم به امید خدا بیش از 2000 ایمیل جمع آوری می شود تا طرح ما وسیع تر شود.
این مرحله 7 روز در این بخش از وبلاگ می ماند و منتظر ایده هایی خواهیم ماند که بتواند ما را بیشتر کمک کند. ایده ای که فکر می کنید به ما کمک می کند. خواسته های دانش آموز را به مسئولین برساند. برای ما در قالب نظر یا ایمیل یا پیامک ارسال کنید. در فیسبوک و وی ویو و فرندفا ما را همراهی کنید.
مرحله دوم طرح 1000 امضا – رفع نواقص طرح
بعد از اینکه ایده ها و افکار شما به ما رسید. روی تک تک آنها فکر خواهیم کرد که چه بسا کمک زیادی به ما بکند. همه ی ایمیلها و پیامکها و نظرات خوانندگان و شما عزیزان را خواهیم خواند. بعد از مرحله اول با ایده های شما عزیزان طرح 1000 را کامل تر می کنیم . نظرات شما کمک می کند تا نواقص این طرح برطرف شود.
مدت این مرحله 15 روز است. یعنی 15 روز روی پیشنهادات شما کار خواهیم کرد.
مرحله سوم- جمع آوری امضا
بعد از 15 روز کار کردن روی نظرات و ایده ها ، مرحله سوم یا نسخه کامل شده ی طرح را روی وبلاگ می گذاریم که در آن خواسته ها ، اعتراض ها ، پیشنهادات و ایده هایی برای بهبود کیفیت دانش آموزان و آموزش و پرورش نوشنه شده است. در آن مشکلات را همراه با پیشنهاد حل آن و همینطور بهترین راه حل آن نوشته خواهد شد. همچنین ایده هایی خواهیم نوشت که ما را به بهتر شدن جامعه کمک خواهد کرد. پیشنهاداتی که می توان آنها را در مدارس اینجا به کار بست.
در مرحله سوم به جمع آوری امضا از تمام اقشار جامعه خواهیم پرداخت. دانش آموز یکی از مهمترین اقشار جامعه است پس به همه ربط دارد که مسیر آموزش و تکامل آن چطور باشد.
از همه دوستان در این مرحله برای امضا کردن دعوت می کنیم. از همه ی راه های ممکن اطلاع رسانی برای دعوت اقشار جامعه استفاده خواهیم کرد. برای امضا کردن باید در زیر این بخش نظر داد.نظر دادن در این بخش به مثابه امضا کردن در این طرح است.
مرحله چهارم – نشان دادن اعتراض ! – ارسال نامه ی سرگشاده
بعد از مدتی کوتاه که تعداد امضاهای این بخش به 1000 رسیدند ؛ طرح را روی کاغذی نوشته و همه ی مشکلات و ایده ها و پیشنهادات ما به مسئولین را در نامه ای سر گشاده قید خواهیم کرد. این نامه را به مسئولین محل، مسئولین بخش و منطقه و همچنین روئسای اداراتی مانند آموزش و پرورش ، بخشداری ، فرمانداری و مسئولین استانی و همچنین نامه ای را به رئیس جمهور یا رهبر جمهوری اسلامی ایران ارسال خواهیم کرد. این مرحله بعد از جمع آوری 1000 امضا تمام می شود.
مرحله پنجم - بازتاب !
هریکی از ما طبیعتا این طرح را دنبال کند، مشکلات موجود و خواسته های طرح رابفهمد ، چاره ها یا پیشنهاداتی برای هر کدام از موارد حداقل در ذهن خود مجسم می کند. با خود فکر می کند. خودش را جای دیگران قرار می دهد و فکر حل آن می شود. حتی اگر به جایی نرسد اما تا حدودی فکر خودش را به این موارد مشغول می کند.
این افکار افرادی هستند که روزانه با آنها برخورد می کنی.
اما طبیعی است این موارد به گوش مسولین هم رسده است. هرکدام به اندازه ی مقامی که دارد به مشکلات مردم فکر کرده است. به فکر خوشحالی خداوند خود و مردم و خودش هم بوده است.
بعد از جمع آوری 1000 امضا این مشکلات و درخواست های طرح را به مسئولین خواهیم فرستاد. به نظرم برای هرکدام از این موارد جواب قانع کننده ای پیدا خواهند کرد به این دلیل که آنها در راس امور قرار دارند. در مرحله ی پنجم وقتی نامه ی سرگشاده را برای مسئولین فرستادیم منتظر جواب آنها خواهیم ماند. منتظر اخباری خواهیم شد که در رابطه با مشکلات دانش آموزان منتشر خواهد شد. ما در اینجا صفحه ای را به این موضوع اختصاص می دهیم . سعی خواهیم کرد هر خبری که به دست ما برسد در این صفحه به نمایش بگذاریم. در مرحله پنجم بازتاب طرح را و همچنین تغییر و تحول ایجاد شده را دنبال خواهیم کرد.
در آخر ..
از همه ی دوستان و عزیزان می خواهیم در این طرح شرکت کنند. ما را همراهی کنند . دوستانی که وبلاگ دارند و احساس می کنند می توانند طیف بیشتری از افراد را جذب طرح کنند از اطلاع رسانی دریغ نکنند. در شبکه های اجتماعی دیگر. در فیسبوک در تویتر . وی ویو ما را همراهی کنید. شماره ای برای پیامک هم در وبلاگ وجود دارد. حتی می توانید برای ما ایمیل ارسال کنید. هر ایده ، پیشنهاد و هر راه حلی که به ما کمک کند. هر فکری که در مورد این طرح به ذهن شما خطور می کند برای ما بفرستید. ما را همراهی کنید.
با تشکر : عبدالصمد محمدی - شورای دانش آموزی سابق! - مدیر وبلاگ اینجا بندوست!
پیام کوتاه- نظر بدهید 09386173285
برامون ایمیل بفرستید ainalsadeh@gmail.com
صفحه ی من در وی ویو http://www.viwio.com/sooma
انبوه چراغهای نقره ای وزرد در شب تابستانی گرم منطقه نمایان است،با خود می گویم سهم من از این چراغها کجاست؟
پدرم درسن 50سالگی است زمستان موهایش کاملا رسیده وحکمرانی می کند.صدای سرفه ی مداومش وخش خش سینه اش مانند صدای زبانه های شعله هاست.ومن با خود می گویم سهم بابایم از این شعله ها کجاست؟
مادرم غریبانه گاز آشپزخانه را می نگرد که در حال خاموشی است ومنتظر 1کپسول کاز پر،گازآشپزخانه مرا یاد لوله های بزرگ گاز می اندازدوبا خود می گویم سهم مادرم ازاین لوله ها کجاست؟
خدایی سهم من کجا می رود؟چرا جوانی مثل من در دورترین گوشه ی ایران از اینجا از خاک من سهم دارد ومن ندارم؟
چرا...........؟
يكي از تراژدي‌هاي غم انگيز موجود اين است، كه در كنار معدن كار ايران، و قطب تمدن صنعتي كشور و پايتخت اقتصادي ايران به سر مي بريم، كه 8% گاز جهان يكجا، و تقريباً در مجموع 12% گاز جهان در اطراف منطقه ما بهره‌برداري مي شود.
وقتي جوان لیسانسه و ديپلمه و يا باسواد منطقه كه همه چيز او را گرفته‌اند. زمين، آسايش، امنيت، آينده و ... به دنبال كار هر روز صبح به اداره كار مراجعه، و در جوابش به طور مستقيم براي شما كاري نيست، مواجه مي شود. يا اينكه در مراجع به شركتهاي موجود از او طلب ضامن مي كنند. يا به او مي گويند: براي جوانان بومي تنها مشاغل فضاي سبز، نظافتچي و آبدارچي موجود است.
وقتي كه حتي يك مركز فني و حرفه‌اي دولتي يا آزاد در منطقه صنعتي وجود نداشته باشد، وقتي كه در مدرسه به امر تحصيل و دانشگاه هيچ بهايي داده نمي شود، وقتي كه از طرف مسئولان هيچ امتيازي و هيچ آموزشي براي جوانان منطقه در نظر گرفته نشود. چه انتظاري از جوانان بومي بايد داشته باشيم؟ جز گوشه گيري، خالي كردن نيروي استعداد جواني در مسير انحراف و بدبختي.
با وجود اينكه جزء مصوبات و تعهدات شركتهاي نفتي است كه به آباداني و توسعه مناطق نفت خيز در درجه اول توجه نمايند. تاکیدات مقام معظم رهبری در دیدار نوروزی از منطقه پارس جنوبی صحبت های نمایندگان ف مدیران شرکتها و وزیر محترم نفت همگی مبنی بر توجه ویژه به استخدام و اشتغال جوانان ساکن در پیرامون شرکتهای عسلویه می باشد.
اکنون در نظر داریم با تهیه لیستی از جوانان فارغ التحصیل و جویای کار و ارائه آن به مراجع زیربط پیگیر احقاق حقوق حقه خود مبنی بر استخدام رسمی در شرکتهای عسلویه باشیم.
لذا از کلیه فارغ التحصیلان تقاضا می شود با نام نویسی در این طرح همیار هم باشیم.
مشخصات خود را در بخش نظرات به صورت خصوصی ارسال فرمایید.
نام و نام خانوادگی - نام پدر - محل سکونت - مدرک تحصیلی - تاریخ تولد - شماره تماس(به دلخواه)
از کلیه علاقه مندان به شرکت در این نمایشگاه و ارائه اثار خود و فروش آن دعوت به عمل می اید با شماره ۰۹۱۷۷۶۲۱۶۹۸ آقای محمد زارعی هنرمند و بهورز نمونه خانه بهداشت زبار و یا با شماره ۰۹۳۶۶۴۸۲۳۶۷ آقای بوهندی تماس حاصل فرمایید.
جلسه و گردهم آیی جهت هماهنگی بیشتر هنرمندان و علاقه مندان گرامی در روز پنج شنبه ۱۷ شهریور ماه در روستای چاه مبارک برگزار می گردد.
شایان ذکر است آماده سازی اثار و مکان از هم اکنون شروع شده و بیش از ۱۰۰ اثر از صنایع دستی و کارهای نقاشی هنرمندان عزیز آماده شده است.
بحث فلسطین یکی از مهمترین بحث های اسلام است. فسلطین اولین قبله گاه عاشقان به سوی معشوق است. ازاحتلال واشغال این سرزمین بیش نیم قرنی می گذرد که این قضیه حل نشده است. به فرمان حضرت امام خمینی (ره ) هرساله اخرین جمعه ماه مبارک رمضان روز جهانی قدس تعیین شده است. که امروزه نه فقط در کشور عزیزمان ایران بلکه در اکثر نقاط کشورهای اسلامی به حمایت این سرزمین آخرین جمعه ماه مبارک رمضان با شورعظیمی به حمایت این کشور ستم دیده بلند می شوند.
به این خاطر برای اعلام از حمایت فلسطین کسانی که بتوانند بهترین بیام کوتاه یا نوشته به این وبلاگ یاوبلاگ انجمن اندیشه ورزان برنا یا به شماره 09899500269 بفرست . جوایزی از نمایندگی ایرانسل برادران هلالی به شعبه یک چاه مبارک تحویل ایشان می گردد.
زمان ارسال 1/6/1390 الی 6/6/1390
محرومیت
سلام به مردمان عسلویه. گفتن از این همه درد. بودن دردها را بیان می کند. واگر دردی نبود هیچ حرفی از درد گفتن باز هم نبود. چقدر مردم این منطقه شبانه روزی دارند داد وبیداد می کنند ولی هیچ کدام از مسئولین جواب یکی از این همه گفتنی ها را نشنید یا شنید واعتنایی نکرد. مسئولین محترم استان . شهرستان ومنطقه تا زمانی که شما جوابگوی این همه گفتنی ها نباشید یعنی هیچ کس به حرف های درد مردم توجه نمی کند. واین متاسفانه یکی از معضلات جدی منطقه است. زمانی که مجلس محترم ومسئولین بالا دست شما را بعنوان نماینده ومدیران مردم انتخاب نمودند حسن نیت وحسن فعالیت های شما را باور نمودند ولاکن حال در این منطقه که خاک آن از آلماس است ودرآمدهای روزانه آن اقتصاد یک مملکت را می چرخاند ونیازهای یک جهان را برآورده می کنند مردم آن منطقه از هزار درد می نالند وهیچ حرکتی برای مرهم شدن این دردها نیست. باشد ما همیشه حامیان شما هستیم واز این نظام تا جان هست دفاع می کنیم. کی خواهد رسید که شما مسئول محترم بودنت را دراین گفتنی ها پیدا کنی