ديروز، امروز، فردا، هر زمان وقتي كتاب، مقاله، سند، تحقيق و پژوهشي را درباره تاريخ و فرهنگ ايراني باز كني و ورق بزني، حتما رد پاي پررنگي را از مردي مي‌بيني كه از روزهاي جواني تا به امروز و در آستانه 81 سالگي خود را وقف فرهنگ ايراني مي‌داند كه همواره - همان‌گونه كه در زمان اهداي كتاب‌خانه‌ي شخصي‌اش به مركز دايره‌المعارف بزرگ اسلامي عنوان مي‌كند - كوشيده است، خادم آن باشد. ايرج افشار، كه نسخه‌شناسان پيش‌كسوتي هم‌چون عبدالحسين حائري، احمدي منزوي و عبدالله انوار، او را استاد بي‌بديل خويش مي‌دانند؛ مردي كه اگر نبود همت والايش، هم‌اكنون بسياري از نسخه‌هاي خطي اين ديار در موزه‌ها و ممالك اين‌سو و آن‌سوي دنيا زيور موزه‌ها مي‌شدند و آيندگان اين سرزمين از اين‌همه گنجينه بي‌بهره مي‌ماندند. افشار متولد 16 مهرماه سال 1304 در تهران است. پدرش دكتر محمود افشار بوده است. آموزش‌هاي دبستاني و دبيرستاني را در فاصله‌ي سال‌هاي 1312 تا 1324 در دبستان زرتشتيان و شاهپور تجريش و دبيرستان فيروز بهرام سپري كرده است. در فاصله سال‌هاي 1323 تا 1325 در سمت مدير داخلي مجله «آينده» فعاليت مي‌كند. سال 1328 با ارايه رساله‌ «اقليت‌ها در ايران» از دانشكده حقوق دانشگاه تهران، رشته حقوق قضايي، فارغ‌التحصيل مي‌شود؛ درحالي‌كه هيچ‌گاه از كسب علم و دانش و انتقال آن به سايران كوتاهي نمي‌كند. هم‌كاري با مجله «جهان نو» به صاحب‌امتيازي حسين حجازي، استخدام در وزارت فرهنگ به‌عنوان دبير دبيرستان‌ها، كتاب‌داري در كتاب‌خانه‌ي دانشكده حقوق به تشويق محسن صبا و محمدتقي دانش‌پژوه، سردبيري مجله «مهر» به صاحب‌امتيازي مجيد موقر، بنيادگذاري مجله «فرهنگ ايران‌زمين» با هم‌كاري محمدتقي دانش‌پژوه، منوچهر ستوده، مصطفي مقربي و عباس زرياب خويي و سردبيري مجله «سخن» به صاحب‌امتيازي پرويز ناتل‌خانلري، مديريت مجله «كتاب‌هاي ماه» (نشريه انجمن ناشران كه با هم‌كاري موسسه انتشاراتي فرانكلين منتشر مي‌شد)، قائم مقامي موقت مديرعامل بنگاه ترجمه و نشر كتاب، گذراندن دوره آموزشي و تجربي كتاب‌داري يونسكو در اروپا، هم‌كاري در تاسيس «كلوب كتاب» - كه بعد «انجمن كتاب» نام گرفت -، تدريس مواد كتاب‌داري در دانش‌سراي عالي وابسته به دانشگاه تهران، مديري و سردبيري مجله «راهنماي كتاب» (به‌ صاحب‌امتيازي: دكتر احسان يارشاطر)، دبيري «انجمن كتاب»، تاسيس «نشريه نسخه‌هاي خطي» كتاب‌خانه مركزي دانشگاه تهران (با هم‌كاري محمدتقي دانش‌ پژوه)، رياست كتاب‌خانه دانش‌سراي عالي، رياست كتاب‌خانه ملي (تايس شعبه ايران‌شناسي - ايجاد كتاب‌شناسي ايران و آغاز فهرست‌نگاري نسخه‌هاي خطي آن‌جا به‌همت عبدالله انوار)، بازگشت به تدريس در دانش‌سراي عالي، بازگشت به دانشگاه تهران و رياست مركز تحقيقات كتاب‌شناسي، فهرست‌نگاري مجموعه كتاب‌هاي چاپي فارسي دانشگاه‌ هاروارد (آمريكا)، مدير فني دوره كتاب‌داري «شوراي خواندني‌هاي نوسوادان» (كميسيون ملي يونسكو)، رياست اداره انتشارات و روابط فرهنگي (بعدتر به‌نام اداره انتشارات و روابط كتاب‌خانه‌ها تغيير يافت)، رياست كتاب‌خانه مركزي و مركز اسناد دانشگاه تهران، تدريس نهادهاي اجتماعي تاريخ ايران در دانشكده علوم اجتماعي، تاسيس مجله «كتابداري» - نشريه كتاب‌خانه مركزي دانشگاه تهران -، رياست مركز ملي كتاب وابسته به كميسيون ملي يونسكو، دانش‌ياري و سپس استادي رشته تاريخ (اسناد تاريخي و تاريخ‌هاي محلي) در دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران، هم‌چنين تدريس در دانشكده علوم تربيتي (نسخه‌هاي خطي در رشته كتاب‌داري)، مديريت مجله «ايرانشناسي» - نشريه دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران -، دبيري ثابت كنگره تحقيقات ايراني (نه دوره سالانه)، سرپرستي انتشارات موقوفات دكتر محمود افشار، تاسيس «سازمان كتاب» (به‌طور مستقل)، انتشار مجله «آينده» (از دوره پنجم آن به‌مدت 15 سال)، ايجاد نام‌واره «دكتر محمود افشار» (بعد از مرگ پدر از انتشارات بنياد موقوفات و از جلد يازدهم، نام پژوهش‌هاي ايران‌شناسي بدان داده شد)، تدريس در دانشگاه برن (سويس)، فهرست‌نگاري نخسه‌هاي خطي فارسي كتاب‌خانه‌ي ملي اتريش (وين)، و ايجاد «دفتر تاريخ» براي نشر اسناد و رساله‌هاي كوچك از انتشارات بنياد موقوفات، از فعاليت‌هاي او بوده است. ايرج افشار هم‌چنين در طول سال‌هاي 1330 تا 1380 در برخي مركزها عضويت داشته كه عبارت‌اند از: انجمن ايران‌شناسي (به رياست ابراهيم پورداود و دبيري دكتر محمد معين)، انجمن ايراني فلسفه و علوم انساني وابسته به كميسيون ملي يونسكو (از موسسان بوده)، شوراي كتاب‌خانه‌ وزارت امور خارجه، كميته تشكيل بايگاني كل كشور از طرف كميسيون ملي يونسكو، شوراي كتاب‌خانه مركزي دانشگاه تهران، شوراي «موسسه تحقيق در ادبيات و زبان‌هاي ايراني» (وزارت فرهنگ و هنر)، هيات انتخاب كتاب (وزارت‌خانه‌هاي فرهنگ - آموزش و پرورش - فرهنگ و هنر)، شوراي اجرايي «مركز تحقيق و معرفي تمدن و فرهنگ ايران» (وزارت فرهنگ و هنر)، هيات موسسان انجمن ايراني تاريخ علوم و طب، شوراي كتاب‌خانه‌هاي عمومي تهران، كميته جايزه‌ي كتاب سال، انجمن كتاب‌داران ايران، هيات اجرايي «انجمن تاريخ» وابسته به فرهنگستان «زبان و ادب» (دبير آن هم بوده)، هيات امناي كتاب‌خانه‌ي اهدايي مجتبي مينوي به «بنياد شاهنامه»، هيات امناي چاپ آثار سيدمحمدعلي جمال‌زاده سپرده به دانشگاه تهران، نظارت استصوابي خوابگاه اهدايي محمدصادق فاتح به دانشگاه تهران، هيات امناي «بنايد فرهنگ ايران»، شوراي عالي «سازمان اسناد ملي ايران» هيات موسسان «انجمن آثار ملي» انجمن ايران‌شناسي اروپا، شوراي توليت موقوفات دكتر محمود افشار (از متوليان منصوص)، موسسه مطالعات آسيا مركزي و غربي دانشگاه كراچي (عضو افتخاري بوده)، هيات كارشناسان بنياد ميراث اسلامي (الفرقان - لندن)، هيات ناظران دانش‌نامه ايرانيكا، هيات امناي كتاب‌خانه اهدايي دكتر علي‌اكبر سياسي به دانشگاه يزد، انجمن مطالعات ايراني در آمريكا (عضو افتخاري بوده)، شوراي علمي دايره‌المعمارف بزرگ اسلامي، شوراي عالي مشاوران كتاب‌خانه ملي (ايران)، شوراي علمي «نامه بهارستان» (مجله مطالعات و تحقيقات نسخه‌هاي خطي) و شوراي ناظران مجله (ايتاليا). فرزندان وي - زنده‌ياد بابك، بهرام، كوشيار و آرش افشار - در كتاب «فهرست موضوعي» (از چاپ‌كرده‌ها و نوشته‌هاي ايرج افشار) كه در سال 1382 (2003) در لس‌آنجلس آمريكا توسط انتشارات Printup Graphics منتشر كرده‌اند، فهرست كاملي را از تصحيح‌ها، تاليف‌ها، رساله‌ها و مقاله‌هاي انجام‌شده توسط پدر را در فاصله سال‌هاي 1323 تا 1381 ارايه داده‌اند. «اسكندرنامه»، «انجونامه»، «پرونده صالح»، «گاه‌شماري در ايران قديم»، «رياض‌الفردوس» و «جستارها درباره نسخه خطي» ازجمله نزديك به 300 عنوان كتاب منتشرشده‌ي افشار در زمينه‌هاي تصحيح، تاليف و ترجمه هستند. اين تاريخ‌پژوه، نسخه‌شناس، ايران‌شناس و جهانگرد برجسته‌ي قرن معاصر، در ديدار گروه فرهنگي ايسنا، از ميان انبوه نوشته‌هايش، خواندن دو مقاله را براي دانشجويان و جوانان امروز پيشنهاد كرد كه در سال‌هاي 1346 و 1348 آن‌ها را نگاشته است. اين دو مقاله عبارتند از: «اسناد اصيل تاريخ قوم ايراني» و «نگاهباني هفتاد قرن»