(برگرفته از مقاله های تحقیقی علی هلالی مطلب شماره یک )
«یا أیّهَا النّاسُ إنا خَلَقّنَاکُمَّ مِنَّ ذَکَرٍوأَنثَی وَجَعَلنَاکُم شُعُوبَاًوَقَبَائِلَ لتَعَارَفُواإِنَّ أَکرَمَکُم عِنَّدَ اللهِ أَتقَاکُم إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبیرٌ»
سوره الحجرات-آیه13
تاريخ دفتر خاطرات يك ملت ويا منطقه وحاصل فداكاري ها،غم ها وشادي هاي مردم يك مرز وبوم است.تاريخ حقيقي، شخصيت يك قوم و آينه اي است كه چهره ي گذشته را دربرابر ديدگان آينده به تصوير مي كشد. زنجيره هاي به هم پيوسته اي است كه قرون پيش را به حال وصل كرده،حقله ي نخست آن زمان كوبيده شده وحلقه آخرين آن اكنون در دست ما وهر عصر وزماني به يكي از حلقه هاي آن پيوند داده شده است.كليه دستاوردهاي علمي زمان حال به گونه اي با گذشته پيوند داشته ونوآوري هاي امروز نتيجه كنجكاوي هاي علمي آنان است.
فر هنگ شامل سخن ، هنر، آداب ورسوم، اعتقادات، داستان ها و... است كه ما از ديگران، از بزرگان وبه خصوص از گذشته مي آموزيم وبه ديگران منتقل مي كنيم. از آنجا كه فرهنگ ، مسيرت بخش ووحدت آفرين است، همه اقوام،گروه ها وملل در حفظ، نگهداري وانتقال فرهنگ خود كوشيده اند وبه صورت كتبي يا شفاهي، اين فرهنگ را در قالب كتاب، نقاشي، سروده و.... به نسل بعد از خود منتقل كرده اند.
در دوران بسيار دور ريش سفيدان منطقه عسلويه در موقعيت مناسب ، تجربيات ، خاطرات وآموخته هاي خود را هدف سرگرمي وگاه به نيت تعليم وتربيت ديگران بازگو كرده اند ،يا به صورت مادرزادي در انواع مراسم به نسل آتي منتقل مي شد.
ودراين بين جنوب ايران (منطقه عسلويه) اقيانوسي است كه جهان امروز در دست امواج بيكرانش آرام گرفته است ورسالت تاريخ، پيوند دهنده ي اين دو رشته ي حال وگذشته مي باشد.درخت تناوري است كه ريشه در زمان دارد وهر بار كه شاخه اي از آن در مقطعي از زمان خم يا شكسته شده جوانه هاي جديدي به جايش روييده وقد برافراشته است وكوتاه سخن آن كه،تاريخ اتاقي است پر از خاطره كه دو دريچه دارد.دريچه اول به طرف گذشته ودريچه دوم به طرف آينده باز مي شود.
لباس پرجم هر ملت است که بر سر خانه انسان نصب می شود که تبعیت او از گروه های خویش مشخص می کند . فلسفه لباس ، فلسفه بزرگی که در دوران های مختلف درباره ان بحث های متعددی انجام شده است .همانطور که در بالا ذکر کردیم ، لباس نماد فرهنگ یک قوم که در کنار گروه ها وهمنوعان خود زیست می کنند نشان میدهد
تن یک بشر برای قائل شدن به مقام بزرگ خویش آن را به لباس دعوت می کند. حال هرچه لباس شامختر باشد وقارت و بزرگی انسان را نشان می دهد. شخصیت های را می توان برحسب لباس پوشیدن آنها را مشخص نمود که چه سازمانی هستند. . حال چه مهم این گردون در گرو نمادفرهنگ باشد. ادامه در مطالب بعد...................تصاویری از فرهنگ لباس بومیان ونماهای سنتی منطقه عسلویه .
