امروز پنج شنبه هفتم آذر ماه بار دیگر آقای زنگنه وزیر محترم و پر تلاش نفت به عسلویه وارد شد .

از اهداف این سفر بازدید از فاز 12 پارس جنوبی به عنوان یکی از بزرگترین فازهای پارس جنوبی از نخستین برنامه های سفر وزیر نفت دولت تدبیر و امید به پایتخت انرژی کشور می باشد.

در این بازدید که صبح امروز و پس از حضور مهندس زنگنه در فرودگاه بین المللی خلیج فارس صورت خواهد گرفت وزیر نفت ضمن بازدید از  فعالیتهای صورت گرفته در این فاز ، بمنظور بررسی راهکارهای توسعه ای و رفع برخی موانع، در نشست مشترک هم اندیشی با حضور پیمانکاران و دست اندکاران اجرایی این پروژه شرکت خواهد کرد.

این هفته هفته پرترافیکی از نظر سفرهای هیات های وزارت نفت به منطقه عسلویه بود . دیدارهای فشرده مشاورز وزیر نفت دکتر طالبیان با مسئولان دولتی در عسلویه و کنگان و مطالعات اجتماعی هیات ایشان ، بازدید دبیر کل اوپک گازی و قول دکتر عادلی با اشاره به پیشرفت های صورت گرفته در عسلویه که : با تدابیر ویژه وزیر نفت و عزم جدی مدیران صنعت نفت در پارس جنوبی عسلویه بزودی شاهد فعالیتهای بی نظیری خواهد بود.

وی با اشاره به برنامه های دولت تدبیر و امید در راستای رشد و توسعه اقتصادی کشور افزود:تحولات امید بخش کشور نوید این را دارد که عسلویه بزودی به عنوان منطقه ای استراتژیک مورد توجه جهانیان قرار خواهد گرفت.

اما در این بازدیدها جایگاه مردم و منتخبان شهرستان عسلویه کجاست؟

چرا حتی بصورت تشریفاتی یکبار هم وزیر نفت توجهی به دیدار مردمی با ساکنان شهرستان عسلویه نمی کند؟

چرا فرماندار و مدیران نفتی این پیشنهاد را مطرح نمی نمایند؟

دیدار مقام معظم رهبری با مردم عسلویه دیدار تاریخی بود و تنها ایشان بصورت مستقیم و رودرو با مردم ساکن در کنار تاسیسات نفت و گاز داشتند .و حلاوت و برکت این دیدار از دلهای مردم کم نخواهد شد .

امیدواریم وزیر محترم نفت جناب اقای زنگنه که محبوبیت خاصی در بین مردم عسلویه دارند این سنت کهنه عدم توجه به مردم عسلویه توسط وزرای سابق را تغییر دهد و طرحی نو دراندازد و مردمی که با رای بیش از 90 درصد به دولت تدبیر و امید رای دادند را از نزدیک ببیند و با خواسته های مردم آشنا شود .

مردم ما تنها بدنبال مشکلات نیستند بلکه دیدار وزیر نفت می تواند باعث آشتی و ایجاد محبت بین ساکنین بومی با متخصصان و کارکنان صنعت نفت باشد و فاصله ها را نزدیک کند .

تاکنون مدیران نفتی هیچ گاه به میان مردم نیامده و با آنها مراوده و نشست و برخواست نداشته اند و نوعی احساس فاصله و کدورت ایجاد شده است .