با تشکر از روزنامه شرق که این موضوع را منعکس نمود.
صدرا محقق
عسلویه
تا 15 سال پیش بندری کوچک و آرام در ساحل آرام خلیجفارس و در شرقیترین
نقطه استان بوشهر بود، با جمعیتی کمتر از 10 هزار نفر.
در
اواخر دهه 70 اما معلوم شد در زیر این آب و خاک آرام، دریایی از نفت و گاز
خوابیده است. از همینرو شرکتهای بزرگ و کوچک پتروشیمی و نفت و گاز داخلی
و خارجی در کوتاه زمانی خود را به عسلویه رساندند تا در رونق قلب نفت و
گاز ایران سهمی داشته باشند. آن روزها شاید ساکنان عسلویه از اینکه شهر
کوچکشان به قلب تپنده ایران بزرگ بدل میشد خوشحال بودند؛ رونق این صنایع
در عسلویه یعنی خداحافظی با فقر و بیکاری. همینطور هم شد اما به جایش
آلودگیهای زیستمحیطی از آلودگی شدید دریا و خاک گرفته تا آلودگی هوا از
عسلویه سر درآورد. از آن تاریخ تاکنون هر روز میزان آلودگیها بیشتر و
بیشتر شد.
امروز آلودگی هوا در این شهر صنعتی که به تازگي به شهرستان ارتقا پیدا کرده جزیی جداییناپذیر از زندگی ساکنانش شده است.
حالا
در عسلویه شبانهروز 30 فلر (مشعل) کار میکنند و گازهای خروجی شرکتها از
فعل و انفعالات شیمیایی و صنعتی را میسوزانند. از همینرو بوی گاز جزیی
از شناسه هوای این بندر شده است. از عسلویه هم خبر میرسد شماري از ساکنان
آن دچار مشکلات تنفسی و ریوی مي باشند.

نمونهای از آلودگی تولید شده توسط مشعل شرکتهای فعال در عسلویه
برای پیگیری جزییات این مشکلات به سراغ «علی اصغر مطهری»، مدیرکل اداره محیطزیست استان بوشهر رفتیم.
او
هم با تایید آلودگی در هوای عسلویه میگوید: «شرکتهای فعال در عسلویه در
حوزه پساب و فاضلاب خوب عمل کردند اما در حوزه هوا اینطور نبوده است، به
همین دلیل عسلویه به لحاظ آلودگی هوا در وضعیت نرمال نیست. ما تاکنون
نشستهایی را با شرکت نفتي برای حذف فلرها داشتیم. امیدواریم آنها در
زمینه آلودگی هوا بهتر وارد عمل شود چرا که هر آلودگی تبعاتی برای انسانها
دارد و آلودگی هوا هم از این قاعده مستثنی نیست.»
مطهری
البته اغراق و بزرگنمایی در میزان آلودگی عسلویه را تکذیب میکند و
میگوید: «آلودگی هوای عسلویه قابل تایید است اما نه در این حدی که گفته
میشود، ما اخیرا یک ایستگاه سنجش آلودگی هوا در عسلویه راهاندازی کردیم
اما تاکنون اطلاعات جامعی در اینباره نداشتهایم که بشود با جزییات در
مورد آن گفت اما از این پس بهتر میشود رصد کرد.»
بر اساس گفتههای مطهری، عسلویه حداقل سه ایستگاه جدید پایش وضعیت هوا نیاز دارد تا اطلاعات دقیقتر در اینباره به دست بیاید.
او ابراز امیدواری میکند اگر اعتبار لازم تخصیص داده شود این سه ایستگاه راهاندازی خواهد شد.
آلودگي مشعل ها به روايت فعل زيست محيطي عسلويه
«ناصر
بوهندی»، فعال زیستمحیطی و عضو NGO «انجمن اندیشهورزان برنا» در عسلویه
در این رابطه میگوید: «پالایشگاههای عسلویه در فضای محدودی قرار دارند،
در این پالایشگاهها 30 مشعل فعال وجود دارد که به صورت شبانهروزی گازهای
خارج شده را میسوزانند. هر از گاهی که این شرکتها اقدام به تعمیرات اساسی
(OVERHALL) میکنند یک یا تعدادی از این مشعلها دچار مشکل میشود و دود
سیاه و به شدت غلیظی از خود خارج میکنند که تا مدتها در بالای منطقه
عسلویه باقی میماند. علاوه بر این در دیگر ایام سال نیز خود فعل و انفعال
ناشی از سوختن این گازها و روشن بودن شعله این مشعلها منجر به تولید انواع
آلایندهها میشود.»
او
میافزاید: «بوی گاز به شدت در این منطقه حس میشود و بیماریهای سرطانی و
تنفسی به خصوص در میان کودکان شایع شده است. از طرفی بیشتر مشکل ما در
شبهاست چرا که در شب از ساعت 12 شب به بعد درجه شعله مشعلها را بالا
میبرندکه با این کار آتش بیشتر شده و گاز بیشتری رها میشود. در خواب با
تنفس این هوا حالت خفگی به افراد دست میدهد.»
آن
طور که بوهندی از خاطرات کودکیاش میگوید هوای عسلویه پیش از آمدن
تاسیسات نفتی صاف، آبی و آرام بود و گونههای مختلف جانوری به خصوص آهو و
پرندگان شکاری در این منطقه زیاد دیده میشدند. در آب دریا هم انواع ماهیان
را میشد دید اما حالا هیچ خبری از آنها نیست؛ نه آسمان آبی و نه هوا تمیز
است، نه آهوها و ماهیان.
شيوع مشكلات ريوي در عسلويه
محمد
یکی دیگر از بومیهای عسلویه نیز که در یکی از شرکتهای این منطقه کار
میکند در رابطه با این آلودگیها میگوید: «اکثر شرکتهای عسلویه مدعی
میشوند که فلرهای ما هیچ آلودگی تولید نمیکند، حتی اگر این ادعاها را
قبول کنیم اما کسی به آلودگیهای تجمعی که در هوای مرطوب عسلویه از ترکیب
گازهای تولیدی هر فلر ایجاد میشود توجه نمیکند، این گازها به شدت خطرناک
است. مه دود و آلایندههایی که در هوای عسلویه به وضوح دیده میشود از
اثرات این آلودگیهاست. عسلویه به اداره محیط زیست مستقل نیازمند است،
اگرچه در عسلویه هر شرکت به تنهایی یک واحدی به اسم محیط زیست دارد اما
آنها منافع شرکت خود را در نظر میگیرند.»
او
در ادامه میافزاید: «من سه سال است که در این منطقه ساکن هستم. هر کارگر و
هر متخصصی که در این منطقه ساکن باشد هر سال یکبار یکسری آزمایشات به اسم
طب صنعتی انجام میدهند که سلامتی او به لحاظ ریوی، قلبی، خون، شنوایی،
بینایی و ... بررسی میشود. دکتر به من گفته است دچار مشکل ریوی شدهام،
غیراز من بسیاری از ساکنان اینجا همین مشکل را هم دارند.»
منبع:شرق